Ang kwentong ito'y tungkol sa pagkakaroon ng lamat ng kawalang-malay ng
mga batang si Ariel at Cleofe. Kapwa sila walong taong gulang at
magkababata. Ang kanilang daigdig ay umikot sa isang paraiso'y langit
ang kawangis, madalas silang maglaro sa bakuran ng kanilang bahay na
malapit sa isang dalampasigan. Tahimik ang kanilang mundo at mistulang
walang suliranin. Ang kanilang mga magulang ay hindi nag-aaway at
relihiyoso. Pareho silang nag-aaral kasama pa ng ibang bata sa isang
maliit na gusali sa may dakong timog ng kanilang nayon at marami silang
pangarap. Wala silang pasok kung araw ng Sabado at Linggo o mga araw na
pista opisyal. Silang dalawa'y madalas magpalipas ng oras sa loob ng
kanilang bakuran, mula sa umaga hanggang sa hapon. Umaakyat sila sa mga
puno kahit na marurupok, maaligasgas at malulutong na ang mga sanga
nito. Nagagasgas ang kanilang mga tuhod, nababakbak ang balat sa
kanilang siko, nagagalusan ang kanilang mukha at kung minsan ay
nababalian pa ng buto dahil nahuhulog ngunit ang lahat ng iyon ay hindi
nila iniinda, patuloy pa rin sila sa paglalaro. Sa may lilim ng punong
mangga kung saan ay makapal ang damo kung umaga ay nandun silang dalawa
naghahabulan, nagsisirko, nagpapatiran, at kung sila'y hinihingal na sa
pagod ay hihiga sila sa damuhang iyon, titingalain nila ang langit at
magkukunwaring aanawin sa langit ang kanilang mukha. Magtataka ang
batang babae at tatanungin ang batang lalaki kung makikita nga ba ang
mukha sa langit at sasagutin ito ng batang lalaki ng bakit hindi
sapagkat ang langit daw ayon sa kanyang itay ay isang malaking salamin.
Pagkaraan tumingin ng matagal sa langit sila'y parehong makakatulog at
magigising na lamang sa tawag mula sa kanilang bahay. Kung minsan, ang
batang lalaki ang unang magigising; kung minsan naman ay ang batang
babae. Ngunit sinuman sa kanila ang unang magising, ay kukuha ito ng
kaputol na damo at kikilitiin ang tainga ng natutulog. At ang natutulog
naman ay magigimbala sa kanyang pagkakahimbing at pagkarinig na siya'y
pinagtatawanan ay magtitindig at ang nangiliti ay mapapaurong at anyong
tatakbo at sila'y maghahabulan sa damuhang iyon hanggang sa mapagod at
sila'y muling babagsak na naman sa damuhan sa kapaguran, magkatabi at
hindi nila pinapansin ang pagkakadantay ng kanilang mga binti o ang
pagkakatabi ng nag-iinit nilang mga katawan. At kapag sila naman ay
nagsasawa na sa looban ay sa dalampasigan naman sila pupunta kung
malamig na ang araw sa hapon. Namumulot sila ng kabibi, naghuhukay ng
hilamis sa talpukan, o kaya'y gagawa ng kastilyong buhangin, o kaya'y
nanunugis ng mga lamang-dagat na nagtatago sa ilalim ng buhangin. Ngunit
hindi lang yon ang kanilang ginagawa: naghahabulan din sila dito at
kapag napagod na ay mahihiga rin sila sa buhanginan, tulad ng ginagawa
nila sa damuhan sa looban, at sa kanilang pagkakatabi ay nagkakatinginan
sila. Minsan ay naitanong ng batang lalaki sa batang babae ang tungkol
sa tumutunog sa kanyang dibdib at kung ito'y kanya bang naririnig.
Nagtaka ang batang babae at bumangon ito at tumingin sa nakatihayang
kalaro. Inilapit nito ang kanyang tainga sa dibdib ng batang lalaki,
dumadait ang katawan niya sa katawan ng kalaro at nalalanghap naman ng
nakahiga ang halimuyak ng kanyang buhok. Nakangiting sinabi ng batang
lalaki sa batang babae na mabango pala ito. Sinabi ng batang babae na
hindi naman daw siya nagpapabango at lumupasay ito sa tabi ng nakahigang
kalaro. Sinabi niya pa na paglaki pa raw niya ay saka lamang siya
magpapabango dahil yon ang sinabi ng kanyang nanay. Tinanong ng batang
lalaki kung narinig ba ng kalaro ang tunog na nagmumula sa dibdib nito
at sinagot siya ng batang babae ng oo at tinanong kung ano ang ibig
sabihin niyon. Nagkatinginan ang dalawa at ang lalaki ang unang nagbawi
ng tingin. Sinagot na lamang ng batang lalaki ang kalaro ng malay daw
niya at niyaya na nitong umalis na sila. Bumangon ang batang lalaki at
inayos ang sarili at nagsimula nang lumakad. Sinabayan ito ng batang
babae at habang isinasalisod nila ang kanilang mga paa sa buhanginan
habang lumalakad, nakatanaw sila sa papalubog na araw. "Ang ganda, ano?"
naibulalas ng batang lalaki. "Parang may pintang dugo ang langit." "Oo
nga, ano? Bakit kaya kulay dugo ang araw kapag palubog na?" tanong naman
ng batang babae. Hindi sumagot ang batang lalaki. Ipinagmamalaki ang
dalawang bata ng kanilang mga magulang at ng kanilang mga kanayon. At
kinaiingitan naman sila ng ibang mga batang hindi nagkaroon ng
pagkakataong makahalubilo sa kanila. "Siguro, paglaki ng mga batang
'yan, silang dalawa ang magkakapangasawahan." Naririnig ng dalawang bata
ang salitang iyon at sila'y nagtataka. Hindi nila madalumat ang
kaugnayan ng kanilang pagiging magkalaro sa isang hula sa hinaharap.
Higit pang nakaabala sa kanilang isip ang sinasabi ng kanilang mga
kaklase na silang dalawa'y parang tuko - magkakapit. At minsan nga ay
napalaban ng suntukan ang batang lalaki. Isang batang lalaking malaki sa
kanya ang isang araw na pauwi na sila, ay humarang sa kanilang
dinadaanan at sila'y tinudyo nang tinudyo. "Kapit-tuko! Kapit-tuko!"
Umiyak ang batang babae. Napoot ang batang lalaki. Ibinalibag sa paanan
ng nanunudyong batang lalaki ang bitbit na mga aklat. Sinugod nito ang
kalaban. Nagpagulung-gulong sila sa matigas na lupa, nagkadugo-dugo ang
kanilang ilong, nagkalapak-lapak ang kanilang damit, hanggang sa
dumating ang guro at sila'y inawat at sila'y pinabalik sa silid-aralan
at pinadapa sa magkatabing desk at tumanggap sila ng tigatlong matinding
palo sa puwit. Pagkaraan ng pangyayaring iyon, napag-usapan ng dalawang
bata ang bansag sa kanila. At sila'y nag-isip, na lalo lamang nilang
ikinalunod sa kanilang kawalang-malay. Namulaklak ang mga manga,
namunga, nalaglag ang mga bugnoy, dumating ang mamamakyaw at sa loob ng
ilang araw, nasaid sa bunga ang mga sanga. Namulaklak din ang mga santol
at iyon ay tinanaw ng dalawang bata sa pagkakahiga nila sa damuhan at
sila ang unang sumungkit sa mga unang hinog. Nangalaglag ang mga dahon
ng sinigwelas, namulaklak at dumaan ang mahabang tag-araw
Repleksyon :
Nalaman ko na Ang Bagong paraiso ay tumatalakay sa dalawang tao na hinahadlangan ng mga magulang para sa ikabubuti nilang dalawa subalit nagkikita pala sila ng patago kaya nagalit ang mga magulang nila .
esd
TumugonBurahin